Hoe is het drumstel ontstaan? Iedereen weet hoe een drumstel eruit ziet, maar niet iedereen weet hoe je deze vraag kunt beantwoorden.
In dit artikel hebben we samen de geschiedenis van de snare drum doorgelopen. Een verhaal die ongeveer 2000 jaren dekt. Het ontstaan van de drumstel is onlosmakelijk verbonden aan de evolutie van de snare drum, maar ging veel sneller: “slechts” twee eeuwen!
In dit artikel kijken we samen naar de verschillende onderdelen van het drumstel, om te begrijpen hoe ze van losse onderdelen één instrument zijn geworden.
Het drumstel: ontstaan en evolutie.
Het ontstaan van het drumstel is zeker verbonden aan de evolutie van Jazz muziek.
1 November 1718, Frans Louisiana. Franse kolonisten richten een nieuwe stad op, New Orleans.
In 1763 werd het afgestaan aan Spanje, onder wiens heerschappij het aan belang won dankzij de ontwikkeling van de suikerindustrie en vooral dankzij een overeenkomst met de Verenigde Staten die het gebruik van de haven van de stad aan de Amerikanen garandeerde.
In 1803 werd het definitief verkocht aan de Verenigde Staten. Het was het toneel van de burgeroorlog tot 1865, toen deze eindigde. Het einde van de oorlog viel samen met een duizelingwekkende toename van de immigratie, wat de geboorte van een kosmopolitische omgeving bevorderde. De aanwezigheid van Italianen, Ieren, Duitsers, Fransen en Engelsen nam toe, evenals gemeenschappen van voormalige Afrikaanse slaven.
Drummen in Congo Square
Voor het eerst na het einde van de burgeroorlog vaardigde het bestuur van New Orleans een verordening uit waarbij een deel van de stad werd toegekend als een sociaal ontmoetingspunt waar mensen van alle etnische groepen zich konden uiten met muziek, zang en dans.
Congo Square wordt de ontmoetingsplaats voor alle culturen die in de stad aanwezig zijn, met als resultaat een samensmelting van gewoontes en tradities.
Muziek was constant aanwezig, een universele taal. Als je in New Orleans in die tijd was, had je Brass Bands door de stad zien optreden, geflankeerd door de Spasm Bands, bestaande uit (meestal) zwarte mensen die instrumenten bespeelden die waren gebouwd met geïmproviseerde materialen (banjo’s gemaakt met kaasdozen, contrabas gemaakt met delen van vaten, etc.).
Frank Tenót schrijft in zijn werk “Le style New Orleans en Jazz”:
‹‹Op een ritmische basis geboren uit de orgieën van de trommels van het oude Congoplein, versmelten de meest uiteenlopende materialen: militaire marsen, quadrilles, Schotse polka’s, mazurka’s, Latijns-Amerikaanse liederen, religieuze liederen, opera-aria’s, ballades Keltisch, kinderkamer rijmpjes van rondtrekkende kooplieden […].
De blanke (westerse) bijdrage was die van instrumentatie, ritmische infrastructuur en thematisch materiaal. De zwarte (Afrikaanse) bijdrage bestaat uit de interpretatie, het “gevocaliseerde” werk van de timbres en klanken, het belang van de percussie en de aanpassing van de pentatonische modale variaties aan de traditionele westerse toonladder.››
Eileen Southern schrijft:
‹‹Enerzijds de muziek van de vrijgelaten slaven en van de muzikaal geschoolde en welgevormde “gekleurde Creolen”, die op alle bals en op alle parades van alle sociale lagen speelden, en die klassieke Europese muziek vertolkten met talenten [. ..]. En aan de andere kant was er de Afrikaanse muziek van de zwarte slaven op het Congoplein, instinctief en zeer ritmisch, die na de afschaffing [1848] van het dansen op dit plein afdaalde naar de tavernes, cabarets en andere beruchte plekken van de stad.››
De overgang naar tavernes en clubs in de stad speelt een cruciale rol in de ontwikkeling van het drumstel.
Laten we zien hoe.
Hoe is het drumstel ontstaan: het pedaal.
Alle mutaties zijn het resultaat van aanpassing van primaire kenmerken aan een nieuwe omgeving. Hetzelfde geldt voor het drumstel.
In een fanfare spelen minimaal 3 mensen 3 verschillende instrumenten: bassdrum, snare drum en bekkens. Dit is fijn als je ruimte hebt, maar als je in een club wilt spelen, kan dat wel een probleem zijn.
We zien voor de eerste keer één person die tegelijkertijd op de bassdrum, de snaredrum en de bekkens begint te spelen. De drummer bespeelt zittend alle drie met 2 stokken. De Double-Drumming techniek werd geboren, aangezien hij alleen met zijn handen op twee verschillende trommels (en bekkens) moest spelen. De actie van de drummer was toch beperkt.
Technologie komt snel helpen om dit probleem op te lossen.
Edward “Dee Dee” Chandler (1870ca-?) drummer van het John Robichaux Orchestra zou de eerste muzikant zijn die een pedaal in zijn set opnam. In de afbeelding zie je een foto van het Robichaux-orkest, waar Dee Dee Chandler zit met zijn set waarin een pedaal te herkennen is.
De eerste voorbeelden van basdrumpedalen werden “overhanging pedals” [opgehangen pedalen] genoemd, verkregen met een slag die aan de bovenrand van de koffer hing en werd bediend door een pedaal op de grond.
Hun functionaliteit werd echter niet gewaardeerd door drummers die vaak de voorkeur gaven aan dubbel drummen.
In het eerste decennium van de 20e eeuw stelde een familie zich voor als fabrikant van drumpedalen, de Ludwig Drum Company. Het instrument moest licht, handzaam en tegelijkertijd betrouwbaar zijn. Ludwig stelt zijn model voor dat een fundamentele fase markeert in de ontwikkeling van de Amerikaanse drumstijl.
Door de staaf die aan de klopper was bevestigd, kon een plaat die aan de zijrand van de behuizing was bevestigd, worden geraakt toen de huid werd geraakt.
Het pedaal moest gemakkelijk te vervoeren zijn en zoals de afbeeldingen te zien is, illustreert William Ludwig de oplossing.
Hoe is het drumstel ontstaan: de toms.
Oorspronkelijk afkomstig uit China, werden deze trommels gebruikt in theatervoorstellingen onder de Ch’ing-dynastie (1644-‐‑1911).
Met het einde van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog arriveerden veel Chinese migranten in New Orleans, met hun gewoonten en tradities.
Samen met de Woodblocks en de cimbalen (karakteristiek en nog steeds in gebruik onder de naam “china“) werden ze eind 19e eeuw onderdeel van de basisset.
Hoe is het drumstel ontstaan: de Hihat.
Geïntroduceerd in de jaren 1920, is de hihat verantwoordelijk voor een nieuwe drumrevolutie.
Tot dan toe werd de groove gespeeld op de snaredrum waarbij de kick alle kwartalen speelde, en werden de hoofdaccenten gespeeld op een plaat met de “choke“-techniek, d.w.z. slaan met een stok en de klap direct daarna dempen met de andere hand.
De voorloper van de moderne hi-hat heette “Snow Shoe“, sneeuwschoen, vanwege de gelijkenis ermee. Het bestond uit twee houten vlakken met aan de uiteinden twee kleine cimbalen die werden bespeeld door de voet op de grond te duwen (zie foto hiernaast).
Een directe voortzetting van de sneeuwschoen was de “Low Boy” (zie foto), die voorzag in hetzelfde mechanisme als de huidige hi-hat, maar dan 20 cm van de grond geplaatst en gebruikt om offbeats te spelen met de linkervoet.
Steeds meer drummers begonnen de behoefte te voelen om de begeleiding lichter te maken. De Low Boy werd verhoogd en werd zo “Hi Hat”, waardoor de muzikanten de cimbalen zowel met de linkervoet als met beide stokken konden bespelen.
De naam hihat komt door de bekkens die werden gebruikt. Als onderkant hadden we een 10” bekken. Als bovenkant hadden we een 5” bekken die de vorm van een hoed had. De naam betekent dus “hoge hoed”.
In het loop van de jaren werden twee gelijke bekkens gebruikt (ook als de onderkant dikker van de bovenkant is), maar de naam is hetzelfde gebleven.
Hoe is het drumstel ontstaan: de bekkens.
Het gebruik van bekkens heeft oude sporen in de geschiedenis van de mens. Brons, de oudste metaallegering, bestaat al sinds 5000 voor Christus in Azië.
Beschrijvingen van instrumenten gebouwd met dit materiaal zijn aanwezig in het Oude Testament, evenals in de Griekse en Romeinse cultuur (Ceremonies van Bacchus en Cybele).
De Engelse term cymbal is afgeleid van het Griekse kymbos met het Latijnse equivalent cymbalum, wat “beker, container” betekent, gezien de concave vorm van de eerste exemplaren.
Naast de reeds besproken Chinese bekkens, waren de andere tegenhangers in het drumstel van Turkse afkomst.
De Zildjian Cymbal Company uit Istanbul werd geboren in de 17e eeuw onder het Ottomaanse rijk. Avedis Zildjian I, in een poging goud te verkrijgen door eenvoudige metalen te mengen, verkreeg een legering met zeer grote geluid eigenschappen. Het gebruik van muziek werd niet eens gedacht, zozeer zelfs dat het bedrijf zijn producties aan het Turkse leger verkocht.
Avedis Zildjian II veranderde het beoogde gebruik van de producten en stelde zich open voor de klassieke muziek- en operamarkt, die snel groeide in de 19e eeuw.
In de 20e eeuw importeerde Avedis Zildjian III (foto hiernaast) de fabriek naar Amerika en werden Zildjian-bekkens een integraal onderdeel van het drumstel.
Hoe is het drumstel ontstaan: de professionele set.
Hieronder zie je de set die aan het begin van de 20e eeuw als “professionele set” beschouwd werd. De hihat ontbreekt nog, omdat hij pas in de jaren ’20 wed geïntroduceerd.
De instrumenten die aan de bovenrand van de basdrum zijn bevestigd, worden “Traps” genoemd en vertegenwoordigen een uitbreiding van het geluidsbereik dat beschikbaar is voor de drummer.
De exploitatie van de Traps komt met de komst van Cinema, toen films zonder geluid op livemuziek werden gezet. In deze omstandigheid was de drummer bijna verplicht om naast de Drumset een ruime keuze aan accessoire-instrumenten beschikbaar te hebben.
Vanaf de jaren 1920 keerde het proces om, wat leidde tot een stabilisatie van de instrumentatie bestaande uit een basdrum, snaredrum, hihat, bekkens en de eerste voorbeelden van toms met stembare vellen, die de Chinese definitief zouden vervangen. De traps verdwijnen van de set en contextueel wordt de Drummer geïdentificeerd als de speler van de bovengenoemde set.
Conclusie
Weer een lange tocht in de geschiedenis van ons instrument. Maar hoe mooi is het om te weten hoe en waarom ons instrument is ontstaan hoe we het vandaag kennen.
Als je dit artikel leuk hebt gevonden, zou je deze ook leuk vinden.